skolioza

---

Skolioza je stanje, kada, gledano odpozadi, umjesto prave linije, dolazi do krivljenja kičme u obliku slova S ili slova C.  Skolioza je trodimenzionalno stanje gdje, vrlo često, nije samo problem pomjeranje krivine u stranu, nego ono može biti asocirano i sa rotacijom pršljenova kao i povećanom kifozom (krivina kičme ka naprijed u grudnom dijelu) ili lordozom (krivina ka nazad u lumbalnom dijelu).  Postoji više vrsta skolioze, pa tako i više klasifikacija. Generalno gledano, postoji kongenitalna, idiopatska i sekundarna skolioza.  

Kongenitalna skolioza, je prouzrokovana već pri rodjenju zbog anomalija na pršljenovima.

Sami izraz “idiopatska skolioza” znači da uzrok nije poznat. Ovo je ujedno i najčešći vid skolioze koji ima nekoliko pod-klasifikacija vezanih za doba života u kojem skolioza nastaje, a nejčešće se pojavljuje sa početkom puberteta.

Jedna od ključnih podjela idiopatske skolioze je na funkcionalnu i strukturalnu. Kod funkcionalne skolioze, nisu prisutni deformiteti kičmenog stuba, već je to krivina koja se korekcijom posture može ispraviti, dok je kod strukturalne skolioze, deformitet kičmenog stuba i/ili grudnog koša prisutan i nemoguće ga je ispraviti sa korekcijom posture.

​Sekundarna skolioza je ona koja je nastala kao posledica nekog drugog oboljenja

Dijagnoza se uspostavlja fizikalnim pregledom i RTG snimkom. Na fizikalnom pregledu vizuelno ustanovljavamo da li je prisutna krivina, i ako jeste, u kom dijelu kičme. Takođe gledamo visinu ramena, lopatica i karlice. Mjeri se i dužina nogu, a obraća se pažnja i na stopala. Posmatramo oblik grudnog koša, kao i tonus mišića.  RTG snimak se radi iz profila i tzv. A-P direkcije. Pomoću njega bliže određujemo vrstu i stepen skolioze. Važan je i za dokazivanje postojanja rotacione komponente, kao i za otkrivanje mogućeg uzroka skolioze ili deformiteta na pršljenovima.  

Kod najčešćeg oblika – idiopatske skolioze, gdje uzrok nije poznat, liječenje varira od nošenja midera, preko vježbi, do operacija. 

Od krucijalne važnosti je da se prepozna da li je skolioza progresivna (da li ima tendenciju da se pogoršava), ili je stabilna. 

U našem centru, poslije detaljne analize pacijenta, pristupa se individualnom liječenju koje može da se sastoji od: specijalno dizajniranih vježbi jačanja i istezanja, poboljšavanja propriocepcije, korištenja mehaničkih stolova pomoću kojih se pasivno uvodi pokret u kičmi, kiropraktičkog namještanja kičme, terapeutskih masaža i/ili korištenjem svjetski najpoznatijeg Schroth-ovog metoda. 

Liječenje je individualizovano iz razloga što različiti pacijenti imaju različite probleme koje treba korigovati, pa grupne terapije nijesu efikasne za svakog. Širok spektar terapija koje radimo, daje nam mogućnost da izađemo u susret, i pomognemo velikoj većini pacijenata sa skoliozom. 

Tokom naših terapija za skoliozu, pacijenti mogu da se bave regularnim fizičkim aktivnostima. 

Nošenje midera nekada može da pomogne pri zaustavljanju progresije skolioze, ali ga mi rijetko preporučujemo iz razloga što samo može da zaustavi lateralno krivljenje kičme, ali ne i rotaciju pršljenova. Dodatno izaziva osteoporozu i hipotrofiju mišića, neophodno je da se nosi duži vremenski period (od godinu do dvije i po godine po 23 sata dnevno), i izuzetno je neprijatan za nošenje. Sa miderom nije moguće obavljanje sportskih aktivnosti. 

Operativni zahvat se radi kod izuzetno teških slučajeva kada  je krivina toliko velika da ugrožava rad vitalnih organa (pluća i srce), ili kada neoperativni metod ne uspije. 

Prognoza izlječenja zavisi od vrste skolioze, dobi i pola pacijenta, u kojoj fazi (koliko rano) je prepoznata i od same discipline i volje pacijenta za izlječenjem.